Układ nerwowy składa się z ośrodkowego (centralnego) i obwodowego układu nerwowego. Układ jest mechanizmem, zapewniającym stały kontakt ze środowiskiem zewnętrznym. Układ nerwowy gwarantuje nieprzerywalny kontakt ustroju z otaczającym go światem.
Wszystkie zmysły posiadają zdolność odbierania bodźcówzewnętrznych. Każdemu zmysłowi odpowiadają poszczególne narządy zmysłów, w których kluczową rolę spełniają receptory wykształcone w kierunku reagowania na określony rodzaj bodźców oraz poszczególne funkcje mózgu.
Choroby neurologiczne są dość często występującym stanem chorobowym. Są to wszystkie schorzenia związane z nieprawidłowym organicznym funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego. Diagnostyką i leczeniem chorób związanych z ośrodkowym i obwodowym układem nerwowym zajmują się lekarze neurolodzy.
Choroby o podłożu neurologicznym są zazwyczaj poważnym stanem chorobowym, a dolegliwości i objawy leczy się dość ciężko. Powikłania i brak szybkiej reakcji dla wielu pacjentów kończy się tragicznie. Układ nerwowy jest jednym z najważniejszych układów występujących w organizmie. Pełni nadrzędną rolę w stosunku do innych układów występujących w ustroju.
Podział układu nerwowego:
somatyczny
- koordynacja zewnętrzna
- łączność i reakcje ze światem zewnętrznym
- kieruje czynnościami zależnymi od naszej woli
- zarządza aparatem ruchowym, umożliwiając poruszanie się
- jego efektory to mięśnie szkieletowe, gruczoły skórne i komórki barwnikowe
autonomiczny (wegetatywny)
- koordynacja wewnętrzna
- homeostaza - regulacja przemiany materii, regulacja częstości uderzeń serca, utrzymanie względnie stałej temperatury
- kieruje reakcjami niezależnymi od naszej woli
- prawidłowe działanie narządów wewnętrznych
- składa się z dwóch części: układu współczulnego i przywspółczulnego. Układy te działają antagonistycznie
Prawidłowe działanie organizmu uzależnione jest w głównej mierze od sprawnie działającego układu nerwowego, który odpowiedzialny jest za utrzymanie wewnętrznej równowagi i podtrzymywaniu wszystkich czynności życiowych.
Aktywność fizyczna wpływa na pobudzenie pracy ośrodkowego układu nerwowego. Systematyczny sport powoduje rozwój dodatkowych gałązek nerwowych prowadzących do włókien mięśniowych. Pobudzanie organizmu treningiem rozwija pamięć ruchowa, koordynację oraz szybkość i zdecydowaną łatwość reakcji na bodźce zewnętrzne. Ćwiczenia mogą usunąć lub zmniejszyć zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów.
Wysiłek fizyczny chroni mózg. Franklin Institute podaje, że ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienie choroby Alzheimera. Pięcioletnie badania na Laval University w Sainte-Foy, Quebec, wykazały, że im częściej uprawiasz aktywność fizyczną, tym bardziej chronisz swój mózg, zwłaszcza jeśli jesteś kobietą.
Aktywność ma również korzystny wpływ na psychikę człowieka. W czasie trwania wysiłku fizycznego rozładowaniu ulegają nadmierne obciążenia psychoemocjonalne osoby poddającej się treningowi. Ruch uaktywnia dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu przyspieszając rozwój motoryczności (całokształt czynności ruchowych człowieka) i powoduje wzrost szybkości przewodzenia bodźców nerwowych. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie umysłu (podejmowanie decyzji, planowanie), poprawia gibkość, zmniejsza poziom lęku, obniża stany depresyjne (poprzez wytwarzanie endorfin), wpływa pozytywnie na sen, poprawiając jego jakość.
„Ruch może zastąpić większość lekarstw - żaden lek nie zastąpi ruchu” - prof. Weiss.